Mittwoch, 4. Januar 2017

Në gjurmët e harruara të këngës epike

Këngët “Maje-Kraje”,  të Shqipërisë së Veriut, tashmë një traditë e harruar. Dikur, udhëtari Bernard Newman i cilësoi ato si “telefoni shqiptar”.

Ato njihen në popull edhe me emërtimet: këngë majekrahi, këngë përmajekrahi, këngë përkryekrahi, këngë termalçe, këngë piskë, këngë me gisht në vesh, këngë përpjetë, këngë asqerçe, këngë tërthorce.

Këto emërtime nisen kryesisht nga dy pozicione: ose ai i mënyrës së interpretimit ose nga qëllimi i kryerjes së saj. Sipas Ernest Koliqit, këngët maje-kraje, malësorçe, thirren nga malësorët edhe si këngë të egra.

Në Ciklin e Kreshnikëvë e hasim këtë stil  me gisht në vesh:

Ni sahat iz` krajli ia ka dhanë
E t`dy gishtat n`vesh` Alija po ban:
-O ku jeni ju, mor agt, e Jutbinës,
o ku jeni, more Muja me Halilin. 

_________________
Marrë nga ata.gov.al