Haxhi Muhaxheri - Sa herë vjen Nëntori

Haxhi Muhaxheri

SA HERË VJEN NËNTORI

Sa herë që vjen Nëntori
Të gjithë duam të bëhemi
Adem Jashar e Ismail Qemal
Isa Boletin a Idriz Sefer 
Oso Kukë a Mic Sokol
Dedë Gjo Lul a Sefë Kosharë...

Me plisin e bardhë në dritë të syrit
Bëjmë foto duke e puthur flamurin
E fjalët i ngjyrosim krejt kuq e zi

Pastaj... Oh pastaj
Harrojmë të marrim frymë shqip
Nisim e bëjmë prapë jetë ujqërish
Kafshojmë Lirinë 
Njëri tjetrin kafshojmë
Diellin ia vërbojmë atdheut
E Zotin duam ta kemi veç për vete
Medet...

(28. 11. 2015)

Dashuria e tij është mikrofoni

Orhan Azemi (dj Oki)

Qysh si fëmijë kresherinë time e ngjallte spikeri kur flist nga "kutia e vogël"- radioja, thotë Orhan Azemi, për dëgjuesit i njohur me nofkën DJ Oki, pa e ditur se njëditë edhe unë  vetë më zërin tim, do te behem pjesëtar i shumë familje mergimtare.

Dj Oki vjen nga Presheva dhe jeton në Belgjikë. Mjeshtrin e moderimit e ka filluar para 10 vitesh, në radion e internetit  "Xat Prishtina" për të vazhduar pastaj tek radio "Radio-Alba", kurse tani moderon në "Radio Natyra" qe tre vite. Në "Radio Natyrë" moderon programe te ndryshme dhe programin e rregullt "Të argëtohemi se bashku".
Se Orhani apo Dj Oki është moderator i mirë e vëteton edhe audienca qe e përcjell, por edhe numri i madhë i dëgjuesve që e thërrasin gjatë emisionit te tij.
Dj Okin e benë te sukseshme edhe mënyra e veqant e moderimit, sinqeriteti dhe afria më dëgjuesin.
     
Ai na tha edhe këtë: dëgjuesit mu kanë bërë si anëtarë te familës, komunikoj me ta lirshem dhe ata me japin energji qe te mos ndjej lodhje. Populli e ka thënë me kohë - Çka mbjellë - korrë!
Andaj pse mos te mbjellim dashuri mes veti. E kur është fjala te profesioni im kjo dashuri shumëfishohet për aq sa ka dëgjues.

Agim Drenica

Poezi që sjellë freski në letërsinë tonë

Nga Bexhet Asani

Poetin Naim Fetaj e preokupon përditshmëria gjithëshqiptare. Poezinë e tij fund e krye e përshkon sentimentalizmi. Vargjet plot melodiocitet burojnë e gurgullojnë si Drini i Bardhë. Sot pothuaj të gjithë krijuesit, shkruajnë vargun e lirë, herë-herë të thatë e të pakuptimtë. Naim Fetaj është usta i vargut të bardhë, i bardhë ashtu siç është shpirti i tij rebel, kundër padrejtësive shoqërore. Ai me vargun e tij artistik e të mprehtë me mesazhin që jep, e bën lexuesin për vete. Lexuesin e rrëmben forca artistike dhe estetike e vargut të tij, ai gërsheton rimën tradicionale me vargun e bardhë, kjo e bën më tërheqëse, më të ëmbël, më të dashur vargun dhe poezinë e tij.


Në lirikën e Naim Fetajt dominon motivi social, motivi patriotik etj.

Poeti Naim qanë hallet dhe vuajtjet e popullit gju më gju me popullin, që nga jugu në veri e që nga perëndimi deri në lindje të tokave shqiptare. Ai me shokë në rini luftoi lirinë e vendit të tij të dashur Kosovës, lufton edhe sot pa marrë parasysh furtunave dhe dallgëve të zhgënjimeve...! Pezia e Naimit eshtë gracioze e që sjellë freski në letërsinë tonë. Sikur ai të kultivonte peoezinë me rimë dhe posht saj apo lart të shënonte inicialet N.F. të gjithë do të thoshin se poezinë e ka shkruar Naim Frashëri...! Po ja që poeti Naim Fetaj kultivon vargun e bardhë dhe poezia e tij është po aq e dashur për lexuesin sa poezia e Naim Frashërit. Pse? Sepse të dy Naimët u mbështetën në tabanin kombëtar. Çdo gjë që mbështetet në tabanin kombëtar, është e dashur, është e mirë, është e bukur, është e madhërishme, është hyjnore. E tillë është poezia e poetit të ditëve tona Naim Fetajt.


Naim Fetaj

SKICË PËR PORTRET...

Një ëndërr atëbotë s'na la me u rritë
Dhe fjala e zjarrtë...Kosova Republikë
Sa shumë vuajtje e vdekje o Zot
Dhe ende faqet...larë me lot
E lum për veti s'bëmë
Atë ditē e sot...atë ditë e sot...


SI EPITAF...
( Për Almirin 4 vjeçar)

Lotova për ty ...sonte Almir
Po as ne të gjallët ...s'jemi hiç më mirë
Ti shkove i ri ...nuk dite ç'është dhembja
Mirë që s'e dite
Në gojë si vritet kënga
Ti shkove i ri ...nuk dite ç'ështē malli
Mirë që nuk e dite
Si vdiset për së gjalli...

Aforizma nga mendjet e ndritura të botës

Aforizma nga Sokrati, Ajnshtajni, Tuein, Gëte, Pikaso, Aristoteli, Da Vinçi, Konfuci, Steve Jobs, Woody Allen...
Çdo mendje e ndritur e kohërave ka lënë trashëgiminë personale. Për disa janë veprat, për disa të tjerë aseti më i madh janë thëniet në letër. Shumë prej tyre janë sfiduese, frymëzuese dhe interesante, optimiste, por vetëm të vërtetat, ato që i rezistojnë brezave janë më të vlefshmet.

1 – Jeta duhet bërë për të lënë një impakt, jo për të bërë të ardhura – Kevin Kruse

2 – Çfarëdo që mendja e njeriut mund të konceptojë dhe besojë, mund ta arrijë – Napoleon Hill

3 – Mos u përpiq të kesh sukses, por përpiqu të jesh një vlerë – Albert Einstein

4 – Dy rrugë ndaheshin nga një dru, dhe unë zgjodha atë më pak të shkelurën. Kjo bëri diferencën– Robert Frost

5 – Ia atribuoj suksesin këtij veprimi: Nuk pranoj apo bëj justifikime – Florence Nightingale

6 – Ju nuk ja dilni në 100% mundësitë që nuk shfrytëzoni – Wayne Gretzky.

7 – Kam gabuar në 9000 gjuajtje në karrierën time. Kam humbur 300 ndeshje. 26 herë më është besuar gjuajtja e fundit dhe e kam gabuar. Kam dështuar mijëra herë në jetë. Dhe kjo është arsyeja pse arrita të kem sukses – Michael Jordan

8 – Gjëja më e vështirë është vendimi për të vepruar, pjesa tjetër është thjesht këmbëngulje – Amelia Earhart

9 – Çdo lëvizje më sjell më afër qëllimit tim – Babe Ruth

10 – Përcaktimi i qëllimit është fillimi i arritjes – Clement Stone

11 – Jeta nuk është të marrësh dhe të kesh, është të japësh dhe të jesh – Kevin Kruse

12 – Jeta është ajo çka të ndodh ndërkohë që ti je i zënë duke bërë plane të tjera – John Lennon.

13 – Ne bëhemi çfarë mendojmë – Earl Nightingale

14 – 20 vjet nga tani ne do të jemi më të zhgënjyer për gjërat që nuk bëmë, se sa nga gjërat që bëmë. Eksploro, ëndërro, zbulo – Mark Tuein

15 – Jeta është 10% ajo që më ndodh mua, dhe 90% se si unë reagoj – Charles Suindoll

16 – Mënyra më e zakonshme se si njerëzit i dorëzojnë fuqitë e tyre është se mendojnë se nuk kanë – Alice Walker

17 – Mendja është gjithçka. Çfarë mendon bëhesh – Buda.

18 – Koha më e mirë për të mbjellë një pemë është para 20 vitesh. Koha e dytë më e mirë është tani – Proverbë kineze

19 – Një jetë e pakontrolluar nuk ja vlen të jetohet – Sokrati

20 – 80% e suksesit është të tregosh që vlen – Woody Allen

21 – Jeta jote është e limituar, kështu që mos e shpenzo duke jetuar jetën e dikujt tjetër – Steve Jobs.

22 – Të fitosh nuk është gjithçka, por të duash të fitosh po – Vince Lombardi

23 – Unë nuk jam produkt i rrethanave të mia. Jam produkt i vendimeve të mia – Stephen Covey

24 – Çdo fëmijë është artist. Problemi është si të vazhdosh të mbetesh artist kur rritesh – Picasso

25 – Nuk mund ta kalosh kurrë oqeanin nëse s’ke guxim të shohësh mbrapa që bregu nuk duket – Kristofor Kolombi.

26 – Kam mësuar që njerëzit do ta harrojnë çfarë the, njerëzit do ta harrojnë çfarë bëre, por njerëzit nuk do ta harrojnë kurrë se si i bëre të ndihen – Maya Angelou.

27 – Ose ti e bën ditën tënde ose dita të drejton ty – Jim Rohn

28 – Për çdo gjë që mendon se mund të bësh ose çfarë nuk mund të bësh, ke të drejtë – Henry Ford

29 – Dy ditët më të rëndësishme në jetën tënde janë kur lind dhe ditën që zbulon pse linde – Mark Tuein

30 – Çfarëdo mendon të bësh, apo e ke ëndërr, filloje. Guximi ka gjenialitet, pushtet dhe magji brenda – Johann Volfgang von Goethe.

31 – Hakmarrja më e mirë është suksesi masiv – Frank Sinatra

32 – Njerëzit shpesh thonë se motivimi nuk zgjat. Dakord, por edhe fjalët e këqija nuk kanë rezultat, prandaj motivimi këshillohet të jetë i përditshëm – Zig Ziglar.

33 – Jeta zvogëlohet ose zgjerohet në proporcion të kurajos së dikujt – Anais Nin.

34 – Nëse dëgjon brenda vetes një zë që thotë “nuk mund të pikturosh”,  atëherë nuk mund të pikturosh. – Vincent Van Gogh.

35 –  Ka vetëm një mënyrë për të shmangur kriticizmin: mos bëj asgjë, mos thuaj asgjë dhe ji thjesht asgjë – Aristoteli.

36 – Kërko dhe do të të jepet, kërko dhe do të gjesh, trokit në dorë dhe do të të hapet – Jezusi

37 – I vetmi person që është e thënë të bëhesh, është personi që vendos ti vetë të bëhesh – Ralph Valdo Emerson

38 – Shko me besim drejt ëndrrave të tua. Jeto jetën që kishe imagjinuar – Henry David Thoreau

39 – Kur të takoj Zotin në fund të jetës sime, shpresoj të mos më ketë ngelur asnjë pikë talent dhe t’i them, e përdora të gjithë atë që më dhe – Erma Bombeck.

40 – Më shumë se sa t’i vendosësh përgjegjësi një personi, është e mira t’i japësh besim për ta ndihmuar – Booker T Uashington.

41 – Shumë gjëra t’i kap syri, por ndiq ato që të kap zemra – Proverbë indiane

42 – Beso që mundesh dhe je në gjysmë të rrugës – Theodore Roosvelt

43 – Çdo gjë që ti kërkon është në anën tjetër të frikës – George Addair

44 – Mund ta falim një fëmijë që është i frikësuar nga errësira, tragjedi e vërtetë është kur të rriturit kanë frikë nga drita – Platoni.

45 – Fillo aty ku je. Përdor atë që ke. Bëj atë që mundesh – Arthur Ashe

46 – Kur isha 5 vjeç mamaja më thoshte që lumturia ishte kyçi i jetës. Kur shkoja në shkollë, më pyetën se çfarë doja të bëhesha kur të rritesha, shkruajta “të jem i lumtur”. Më thanë që nuk e kuptova pyetjen, dhe i thashë që ata nuk kuptonin jetën – John Lennon.

47 – Rrëzohu 7 herë, dhe ngrihu 8 – Proverb japoneze

48 – Kur një derë e lumturisë mbyllet, një tjetër hapet, por shikojmë aq shumë nga dera e mbyllur sa që nuk shohim atë që është hapur për ne – Helen Keller.

49 – Çdo gjë ka bukuri, por jo të gjithë kanë sy të shohin. – Konfuci.

50 – Nëse e ëndërron, mund ta arrish – Zig Ziglar

51 –  Sa e mrekullueshme është se askush nuk duhet të presë qoftë dhe një moment të vetëm për të filluar për të përmirësuar botën – Anne Frank.

52 – Kur lë të shkojë personin që jam, filloj të jem ai që duhet – Lao Tzu

53 – Jeta nuk numërohet nga numri i frymëmarrjeve që marrim, por nga momentet kur na është marrë fryma – Maya Angeloi

54 – Lumturia nuk është diçka e bërë në moment. Vjen nga veprimet tona – Dalai Lama

55 – Nëse të ofrojnë një vend në një anije kozmike, mos pyet çfarë vendi, thjesht hip  – Sheryl Sandberg

56 – Fillimisht ki një objektiv të qartë. Së dyti, gjej mjetet për ta arritur. Së treti përshtat mjetet. – Aristoteli

57 – Mënyra më e mirë për të bërë punë të mirë, është të duash atë që bën – Steve Jobs

58 – Asgjë nuk është e pamundur – Audrey Hepburn

59 – Ose shkruaj diçka më me vlerë për t’u lexuar ose bëj diçka më me vlerë se sa të shkruarit – Benjamin Franklin.

60 – Ndrysho mendimet dhe do të ndryshosh botën – Norman Vincent Peale

61 – Nuk mund të biesh nëse nuk ngjitesh. Por nuk ka asnjë gëzim nëse e jeton jetën në Tokë. –I panjohur

62 – Duhet ta besoj që jemi të talentuar në diçka, dhe kjo gjë duhet të gjendet me patjetër – Marie Curie

63 – Shumica nga ne nuk po jetojnë ëndrrat e tyre pasi po jetojnë frikërat që kanë – Les Brown

64 – Sfidat janë ato që e bëjnë jetën interesante dhe nëse i tejkalojmë ato kjo i jep jetës kuptim – Joshua Marine

65 – Nëse do të ngrihesh vetë, mundohu të ngresh dikë tjetër – Booker T. Uashington

66 – Gjithmonë kam qenë i fiksuar me urgjencën e të bërit të gjërave. Dija nuk është mjaftueshëm, duhet të veprojmë – Leonardo Da Vinci

67 – Limitet jetojnë vetëm në mendjen tonë. Por nëse përdorim imagjinatën, mundësitë tona janë të pafundme – Jamie Paolinetti.

68 – Merre jetën në dorë, dhe shiko ç’ndodh? Një gjë e tmerrshme, askush për t’u fajësuar – Erica Jong.

69 – Çfarë janë paratë? Sukses është të ngrihesh në mëngjes dhe të shkosh në darkë në krevat duke menduar se ke bërë çfarë ke dashur – Bob Dylan.

70 – Nuk dështova në test. Gjeta 100 mënyra për ta bërë atë gabim – Benjamin Franklin.

71 – Për të arritur sukses, dëshira për sukses duhet të jetë më e madhe se frika nga dështimi – Bill Cosby

72 – Një person që nuk bën asnjë gabim, nuk provon kurrë asgjë të re – Albert Ajnshtajn

73 – Një person që thotë se nuk mund të bëhet, nuk duhet të ndërpresë personin që po e bën atë – Proverb kineze

74 – Nuk ka trafik gjatë miljeve që bën shtesë – Roger Staubach

75 – Nuk është kurrë vonë për të qenë ai që duhet të ishe – George Eliot

76 – Njeriu bëhet atë që beson se mund të bëhet – Oprah Winfrey

77 – Më mirë të vdes nga pasioni se sa nga mërzia – Vincent Van Gogh

78 – Një burrë vërtetë i pasur është ai, fëmijët e të cilit vrapojnë në krahët e tij kur i ka duart bosh. –I panjohur

79 – Nuk është çfarë ti bën për fëmijët, por çfarë u ke mësuar atyre të bëjnë për veten e tyre, kjo do t’i bëjë ata të suksesshëm – Ann Landers.

80 – Nëse doni që fëmijët tuaj t’ia dalin, shpenzoni dyfish kohë me ta – Abigail Van Buren

81 – Ndërto ëndrrat e tua, ose ndonjëri do t’ju përdorë për të ndërtuar ëndrrat e tyre – Farrah Gray

82 – Betejat që kanë rëndësi nuk janë ato për medalje ari. Betejat brenda vetes tuaj – betejat e padukshme brenda nesh janë ato që kanë rëndësi – Jesse Ovens

83 – Edukimi kushton para. Por të njëjtën gjë bën edhe injoranca – Sir Claus Moser

84 – Kam mësuar se kur dikush e mbledh mendjen, zvogëlohet frika – Rosa Parks

85 – Nuk ka rëndësi se sa ngadalë ecën, për aq kohë sa nuk ndalon – Konfuci

86 – Kur shikon tek gjërat që ke në jetë, gjithnjë do të kesh më shumë. Kur shikon tek gjërat që nuk ke në jetë, nuk do të kesh kurrë mjaftueshëm – Oprah Winfrey

87 – Kujtoni se kur jo gjithnjë merrni atë që doni, shpesh është një goditje e mrekullueshme e fatit – Dalai Lama

88 – Përdor kreativitetin, sa më shumë ta përdorësh aq më shumë do të kesh – Maya Angelou

89 – Ëndërro shumë dhe guxo të dështosh – Norman Vaughan

90 – Jeta jonë fillon për t’i dhënë fund ditës që heshtën për gjërat që patën rëndësi – Martin Luter King Jr.

91 – Bëj atë që mundesh, aty ku je, me çfarë të kesh – Teddy Roosevelt

92 – Nëse bën atë që ke bërë gjithnjë, do marrësh gjithnjë atë që ke marrë – Tony Robbins

93 – Ëndrrat, në fund të fundit janë një formë planifikimi – Gloria Steinem

94 – Është vendi yt në botë, është jeta jote. Bëj ç’të mundesh me të, dhe bëje për një jetë që ti dëshiron ta jetosh – Mae Jemison

95 – Do të zhgënjehesh nëse dështon, por do të ndihesh i dënuar nëse nuk provon – Beverly Sills

96 – Kujto që asnjë nuk mund të bëjë të ndihesh inferior pa miratimin tuaj – Eleanor Roosevelt

97 – Jeta ka qenë, është dhe do të mbetet gjithnjë se si ne e bëjmë atë – Grandma Moses

98 – Pyetja nuk është se kush do më lërë, po kush do arrijë të më ndalojë – Ayn Rand

99 – Kur çdo gjë shkon kundër teje, kujto që avioni gjithmonë ecën kundër erës, jo me të – Henry Ford

100 – Nuk kanë rëndësi vitet në jetë. Por jeta e kaluar në vite – Abraham Lincoln 


Nga “Tirana Observer”

Një buqetë me poezi nga autori Imri Trena

PËR TY JAM KOSTANDINI

Për ty jam Kostandini,

i ngritur prej balte,

i rënduar nga betimi

i fjalës së dhënë!

Kostandin dhe Besnik.

dy emra burrërie,

me fjalën e shenjtë Besë,

lidhur me një fije fisnikërie!

VUAJTJA

Mos mendo

se njeriu nuk vuan

nëse nuk qan.

Mos mendo

se nuk digjem për ty,

edhe kur të kam pranë në gji.

DËGJOMË

Nëse mendon se gënjej

thuama,

Nëse mendon se qaj,

hesht

Nëse sé di sa të dashuroj

pyetmë

Nëse të dhimbsem se jam vetëm

Eja!

KUDO DO TË KËRKOJA

S´çuditem kur kërkojnë manushaqen,

se edhe ashtu mes ferrash është e bukur,

jam si ai që edhe pas të çjerrash,

me më të bukurën lule ndjehet i lumtur!

NJERI

…të bëhesh Njeri me shpirt të madh.

është privilegj i atyre që kanë vuajtur.

Të lindësh i varfër është fatkeqësi

prej së cilës edhe mund të shpëtosh

por ta mbyllësh jetën i varfër është më zi,

me të vetmin ngushëllim krenar

Mbeta Njeri!

“DURIM I LODHUR”

Durim për varfërinë

n´fëmijëridurim për dashurinë larguar

durim për rritje vetmuar të fëmijëve,

durim sipas ligjeve,për të qëndruar

durim breng- kurbetin për të fituar.

Urtësi e durimit

prej Zotit je bekuar,

durimin e lodhur të jetës sime,

prej pritjes së gjatë e dua çliruar!…

MALL

Më dogj malli Gërlica ime,

pa ty si zogu çerdhe prishur,

bora ma zbardhi flokun,

kthimin në vendlindje duke pritur.

SFIDA IME

Të jap sa të mundem dashuri

në këtë jetë të ashpër u rreka,

edhepse të mbetesh vetvetja,

për ironi nuk u shpërbleka.

Krevat të të florinjtë mund të blej dikush,

po si unë ëndërrimesh s´bën gjumë,

paqja në shpirt të madh çmim ka,

në sfidën time ua provoj unë.

MESNATË KORRIKU PA HËNË

(Mikut të ndjerë, Shaban Cakolli)

Mbrëmë para mesnate  në Gjermani

...e n`Krilevë n`atë vendbanim Dardan

telefonat e zënë rënkojnë

mesazhe pas mesazhi

miqët njëri-tjetrin informojnë:

- Shaban Cakolli, i urti, zemërmiri...

fizikisht u largua prej nesh

por, kurr përgjithmonë!

kujtimi e  vepra e tij jeton;

Përballoi plagët e mërgimit

nga dashuria e madhe për Gollakun,

për Rapuhë, Kulinë, Litec...

Qykajt... e Gurin e Lamës

....dhe të Krilevë nënës;

Në Koblenz ca muaj më parë

shtrënguam duart miqësisht ne dy

tani zemërthyer e me lot në sy

si t`i rendis këto kujtime për Ty?

28 korrik, 2014

DEGJUESVE TE “ZERIT TË ARBËRIT”

Më zgjoni

 Kur të gjithë kanë fjetur

 Me therritni

 Kur të tjeret kanë ikur

Shtratin do braktis rrufeshëm

 Ndez një dritë në studio

 Mikrofoni-si dardhë dimri kosove

 Me të emblen gjuhën tonë do ju flas

 Vendlindjen ju sjell pranë

Fjala shqip nuk vetmohet

 Si burim që nuk shteret

 Deri sa të ketë shtrat lumi

Më zgjoni

 Kur të gjithë kanë fjetur

 E pagjumesia ju rri në sy

“Zëri i Arbërit”

Strehe paqeje, urë lidhese

PËR TY ULLMAR QVICK

S`të mbrapsën regjimet e kohës

As paragjykimet pa vlerë

Anën e shqiptarëve të shumëvuajtur more

Çështjes shqiptare i bëre nder.

Të duash kështu një komb të lashtë

Historinë t`ia kesh vlerësuar,

Rrallëkush si ti me përkushtim

Me dëshmi veprash ka dëshmuar.

Gjuhën shqipe të ëmblën gjuhë

E flet dhe e shkruan si rrallë ti;

Ullmar Qvick, enciklopedi e gjallë

Bashkëluftëtar me ne për Liri.

Shpesh në biseda i thjeshtë e hokatar

Suedez thua je lindur e pleqëruar

Por shpirtërisht ndjehesh edhe shqiptar

Qytetar i botës shqiptare- i admiruar.

URTËSISHT

(Babait, Arif Begi-Trena)

Në 23 vjetorin e ndarjes

Urtësisht, me durim

Më mësuan të jetoja.

Vuajta, u përpoqa, prita me durim.

Një jetë të tërë u tregova i duruar,

Duke shpresuar se një ditë,

Do merrja atë që më takonte

Dhe gjithçka e morën ata që

u mungonte durimi,

Ata që ditën të përfitojnë,

Përmes një rruge të tërthortë e të papritur

Dhe pyes vehten

Nëse më bëri mirë durimi?!

Papritur më kap veshi një zhurmë,

Si një lis me rrënjë të posashkulura,

Babai para syve më del drejtë:

- «Bir, mos ju anko durimit

Prej tij n'parajsë prehesh i qetë...»

Biografia e autorit

     Imri Trena u lind më 1961 në fshatin Begracë të Kaçanikut. U diplomua në Fakultetin e Bujqësisë në Prishtinë. Imriu, si çdo i ri tjetër, kishte shumë dashuri dhe dëshira në jetë, por njëra nga dashuritë e tij ishte më e veqantë dhe kishte zën vnd që herët në zemrën e tij. Ishte dashuria për gjuhën e pastër shqipe, dashuria për artin dhe fjalën artistike. Kjo ishte edhe arsyeja që ai qysh në rininë e tij të hershme filloj të merret me krijimtari letare dhe të krijoj vargje të bukura që i buronin nga shpirti. Kësisoj, Imriu shkruante dhe u kushtonte vargje e vjersha mësuesve dhe atyre që jepnin kontribut në përhapjën e dijës, bukurive të atdheut dhe vendlindjës së tij, heronjëve dhe ngjarjeve historike, dashurisë dhe ndjenjës për të bukurën. Krijimet e tij letrare i dërgonte dhe i botonte në gazetat dhe revistat e kohës. Kështu zë fill bashkëpunimi i tij me shumë media shqiptare dhe Imriu bëhet emer i njohur në rrethet e krijuesve të artit letrar. 

        Në vitin 1999, Imriu migroi në Norvegji. Atje, duke parë nevojn e domosdoshme të komunitetit shqiptarë të mërgatës për ruajtjë e kulturës, dokeve, zakone, traditave dhe identitetit kombëtar, ai merr inisiativën për të themeluar një radiostacion. Qellimi ishte që  përmes zerit të kësaj radio të jepte kontribut në mbrojtjën e mërgimtarëve nga asimilimi dhe në ruajtjën gjuhës e dashurisë për atdheun nga brezat më të rinj. Kështu, Imri Trena e themeloi, u bë edhe kryeredaktor dhe udhëheqës i Radiostacionit që u pagëzua më emrin “Zëri i Arbërit”.  Radio "Zëri Arbërit" menjëherë filloj ta kryej misionin për të cilin ishte krijuar. U bë zëri arbëror i shqiptarisë në diasporë. U bë radiokanali më i dëgjuar në familjet shqiptare që jetojnë dhe punojnë jashtë atdheut. U bë radio me skemën programore shumë të qëlluar dhe që fliste veç shqiptarisht. Radio ku sot degjohet muzika e përzgjedhur nga tabani i vlerave kombëtare, degjohet fjala artistike dhe paraqitet fuqishem shpirti i muzës shqiptare, dëgjohet nga goja e plqeqëve të urtë krijimtaria gojore e popullit tone, si: fjalët e urta dhe urimet, anekdotat dhe proverbat, tregimet popullore dhe rrëfiet humoristike., që gjithmonë përcjellin mesazh të fuqishem për zhvillimin dhe ruajtjën e vetive të mira njerëzore. Radio "Zëri i Arbërit", e krijuar tash e katërmbdhjetë vjet më parë, është bërë shembull për të mirë. Shembull se qysh duhet punuar njeriu kur ka dëshirë të sinqertë, vizion të qartë e qëllim fisnik për ti dhënë hrah të mirës së përgjithshme të komunitetit të mërgatës dhe shpirtit shqiptar. Radio "Zëri i Arbërit" pothuajse tashmë dëgjohet në të gjitha familjet shqiptare që jetojnë jasht atdheut. 

        Veç veprimtarive tjera të shumëta, Imri Trena u angazhua që të jepte kontribut pë të mirë edhe në Shkollën Shqipe në Oslo, ku punon si arsimtarë që nga viti 2000.  Ai punon me shumë përkushtim me nxënësit, duke pëcjell të ata mesazhin e rilindasve shqiptarë, për të mos e harruar as për një të vetmin çast atdhun, për ta dashur e mësuar sa më mirë gjuhën shqipe dhe për ta vizituar sa më shpesh që është e mundur vendlindjën e tyre. 

        Imri Trena është anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës dhe ka botuar këto vepra: “Buzëqeshja e tretur”, “Plagë në zemër”, „Shtegtimi i shqipeve”, “Prapa grilave”, “Kosova ime e madhe”, “Andej është Kosova”, „Rruga e hidhur”, “Dhembje e lot”, “Në Kampin Bjonerbek”, “Aromë manushaqeje”, “Mall i (pa)shuar" dhe “Me zërat e Zërit të Arbërit”. 

       Poezitë e tij janë perfshirë në disa antologji dhe janë përkthyer në disa gjuhë.

(h.m)

Poezi nga Pullumb Ahmeti

Pullumb Ahmeti

KJO BUZËQESHJA JOTE

Shtratit me buzëqeshjen shtrënguar gjirit
ah moj,ah sa fort e mban për të mos ikur
ç'tu bëj dallgëve që ngrihen godasin shpirtit
trupderdhura lastar çarçafbardhëve shtriqur.

Në det'thellin e buzëqeshjes, ftomë të futem
të shkrihem ,të tretem zjarrit, në mijra grimca
të ta zhvesh me këmishhollën, trupit të lutem
aty mes çarçafëve të ndezin zjarret, dy trupat.

Lermë sonte, kurmë të zbuloj, këmishpurpurta
perëndia vetë më thirri këndshëm, ta kundrojë
gishtat me fije floku le të thurin melodi të bukura
thellë detshpirtit nota melodish ne të këndojmë.

Puthjen magjike ëndërruar kam,ah ta marrë
ta ndjej kur trupi si sorkadhe zë të rrënqethet
gishtat ti ndjesh kurmit drithërimë si një kitarë
vallzimin e trupave shtratit ta lemë të nxehet.

Anije më lundron mbi shkumëbardhët çarçafe
unë kapiteni yt lundroj mes dallgëve rrethuar
timon shtrëngoj gishtave përplasem në tufane
eh, ti ç'vështron e shtrirë kunadhe djallëzuar?

25/12/15


GJUMIN JA PRISHA

Zërin ja nisa me agun e mëngjesit
me furine e erës që tundte një degëthyer
Nga gjumi e zgjoi veç zëri këndezit
Obo ,tha,, mos jam mes ëndrrash mbërthyer?

Jo,,tha, mos jam gjë përgjumësh, fjetur
Endrrat sonte ç’kanë dashur me mua
Këmish hollën vështroi, e kishte veshur
Lëvizi shtratit ,o zot mos, jam zgjuar,,

Dorën përshkoi trupit teposhtë
Të linjtat rozë shtrëngoi rreth vetes 
U ngrit ngadalë nga shtrati i ngrohtë
Me hap të lehtë ju afrua penxheres.

Gjumin ja prisha ,eh, jo unë nuk desha
Kur hapi kanatën perden më largoi,
Hyjnore si hëna rrinte perëndesha
Mendjen e shpirtin pse mi turbulloi?

25/12/15


TI DEGË ULLIRI

Një degë ulliri 
shqyer nga erërat
kullonte rrënqethur
trungut, pikë,pikë,pikë.

Godiste, pa prerë
gurin, ndën vete 
gjirit të tokës
prerë si me thikë.

Rënkime lëshonte
erërave të furishme
trungun me krahë 
kaherë mbështillte.

Gurëndari heshtur 
shpirtin më dysh
me lotët e dhimbjes 
kish veshur këmishë.

Fshihte gurosur
dhimbjet prej lotit
përcillte në kohra
fjalën,dërguar zotit.

Ti degë, ulliri
prej trupit shqyer
sa dhimbje shpirti
kohës ke rrëfyer.

Lëkundet erërave 
degëthyera e ullirit
rënkon trupi plakur
loti derdhur syrit...

23/12/15 


FJALA PA DOGANË

Mëndja fjalën e dalë,s'e deshi
se goja i dha gjuhës pa doganë
buza me zë të lartë zuri e qeshi
se kuvendeve ndë anë,atë e lanë.

Me leje?,,i tha zemrës ,mëndja
Urdhro,,e kreun e vëndit lëshoi
syrin, ngadalë rotulloi brënda
e gjindja qetësisht zënkat pushoi.

''Fjala kur del pa komandë
si erë e tërbuar përjashta fryn
rrokopujë zë e bënë dynjanë
flakë e ndez dhe tërë shtëpinë.''

Tej,kuvendit, dy veta në një anë
gjuhës i jepnin shpejt pa llogari
mëndja, ish thirrur tu zgjidhte hallë
eh asnjëri se pyeti, nga ata të dy.

Fjalën nga gjuha e mori era
fluturoi dhe trazoi gjithë mëhallë
kur mëndja erdhi, trikiti te dera
prifti me hoxhën u bënin ''duanë''.

Dheu, s'mundi dot fjalën të mbulonte
në krahët e erës, vënd ajo kish zënë.
''Kafshoni gjuhën,,,mëndja kuvendonte
zoti,dhëmbët para gjuhe, kot s'i ka vënë''.

28/12/2015


NUK E DI, PËRSE???

Nuk e di ç'farë droje kanë
miqtë e mikeshat e mia
vargjeëmblat u nisa valë
nëpër rreshta flet dashuria,

Vjen në to si Jug' e bardhë
ku shkrijnë acaret e dimrit
nëpër rrëmba ndez veç zjarr
s'lidhen me ndjenja të flirtit.

Lexoni dhe komentoni
nxirrini brengat nga shpirti
mos u ndrydhni mos ngurroni
zjarret brenda mos i digjni,

Një fjalë vetëm shpreh e shkruaj
brenda të mban një llav vullkani
Sazam,hapu,thirri shpirtit,e mos vuaj
një shkendijë flake, zemra të marri.

28/12/2015



BISEDE ME POETEN...

''Ti, me kafen që më servire
s'çohem shtratit'', po më thua
eh, çdo 'të kotem si kotele
mes çarçafëve do të luaj''.

Kotu kotu, kotele dhe lodro
aty do të vijë si dallgë deti
nën çarçaf do të të shoh
të më ndjesh se ç'është rrëmeti.

A:
''Ha, ha, ha, sa shumë që qesha
fjalët e tua hedhur romuze
ndën çarçaf, ndenja sa desha
se kam trupin e një muze''.

P:
Ky mëngjes fal frymëzime
ëndërron e ndez ca zjarre
s'ndal së shkruari, pena ime
mos më nga se digjem fare.

Mes aromës së kafesë
buzës do të vi të ngjishem
aty lermë këtë mëngjes
nën çarçaf, trupat të shkrihen.

Çohu!, thashë,se po të pres
kafen puthje po të ofroj
zjarre puthja le te ndez
kush si deshi në këtë botë?

A:
''Mos shiko mor i ''pa udhë''
kurmi im s'është lozonjar
dhe pse ti po kërkon gurrë
kot e thua s' je më djaloshar.'''

P:
Truplozonjarit aty do shkoj
muzikant me buzë do bëhem
mollëzgishtat të kompozojnë
tingujt e kurmit le të ndizen.

27/12/2015


SA SHUMË E KAM ËNDËRRUAR

Oh,sa shumë e kam ëndërruar
një puthje të vetme me shpirt
të digjem kurmit tënd të përveluar
ta ndjej thellë, gjakun të më shkrij.

Të ëmbël nga larg e di që po ma nis
ta rrufis me buzëmishtat, tharë e etur
syri ytë sa shumë sot po më grris
dëshirë kam në gjinj të rri mbështetur.

Aty me buzënxehtat lehtë ti ledhatoj
e zërin me ofshama kur të ta ndjej
i etur palombar detkurmit do të notoj
kolonbardhat bankinës cimat të hedh.

Me gishta do të përkëdhel lëkurbutën
piano trupit buza melodi le të shpreh
shtrirë përdëlluar ndjenjat valët zbutën
me rënkime dhimbjeëmblat të më nxjersh.

Buzët le të digjen sonte zjarr e prush
gjinjve bardhorë të pi mjaltin e malluar
kokëëmblat e thithkave ti kafshoj si rrush
e drita e mëngjesit na gjen duke lodruar.

27/12/2015 


DHURATA E ËNDRRËS

Dhuratë kërkove ditën e lindjes
si rrallëherë kur isha në gjumë
kapur përdore ndjeva një dhimbje
vrap duke qeshur u futëm në lumë.

Zogjtë cicëronin degëve në shelgjishte
grushta me ujë zuri më hidhte fytyrës
ndën flokët e gjatë tinëz buzëqeshte
eh si shtojzovalle ç'mi gëzohej natyrës.

Me ty vashë lodroj gjumit nëpër ëndrra
lëndinës të ndiqja si djalosh i harbuar
mendja më rrinte përher te ditë lindja
lulemali të mblidhja ti qeshje lumturuar.

Të thura kurorën me degë sherebeli
mbi to si smeralde hodha trëndelinë
pendëbutat mora nga krahë harabeli
mbi gjirin e bardhë shkrova poezinë.

Shtrydha manaferra me lëngun vishnje
një zemër të pikturova me fjalët të dua
prisja që të zgjohesh ti s'mu ndjeve hiç
eh kjo ëndrre gjatë se ç'më mbajti zgjuar.

30/12/2015


ZEMRA DASHURINË DASHUROI

Gotën mbushur plot verë
parmakut lash ndajnate ngecur
Zbrita shkallët pa u ndjerë
Buzë liqenit baris I heshtur.

Horizontit mbetur një rreze diell
Vala vjen ngadalë e etur,çapitur
puth fshehur si hënëza puthur yje
Buzëbregun e ashpër nga ajo mërzitur.

Dëgjoj zërat rinor mes psherëtimash
Dehur puthjesh vullkane, kjo lumturia
Shkallëzemrës zbres mes shushurimash
Fshehur fletëve të saj më pret dashuria.

Të dua, dëgjohet tingulli kitarës
Mjelmat me qafat e bardha rrotulluar
Liqenit notonin të rrëmbyera prej valës
Këndonin buzët nga puthjet përvëluar.

Të dua ,e liqeni nga vala u rrënqeth
Të dua,e sonte kitara telat I kumboi
Të dua,,vështrimin hodha qetë përreth
Të dua, e zemra shpenguar më dashuroi

U kthyem qafuar si mjelmat nga liqeni
Gotën rrëmbeva e buzëve dehur e pimë
Rrezja ikur ëmbëlsisht ne na përkëdheli
Zjarret e dashurisë ndezur zemrave rrinë.

2/01/2016

Shaban Cakolli - Kur të kthehem një ditë

KUR TË KTHEHEM NJË DITË

Një ditë kur të kthehem

nga ky mall i ndryshkur

Do të mbjelli lule

mbi varrin e gjyshit

Në male e fusha

do të bëjë verime

Do të e puthi baltën

kudo në tokën time

Do të shfryaj mallin

që më dogji flakë

në ndeja me djalin

dhe nënëloken plakë

Do të shuaj etjen

Që më ka përvëlua

nën  hijen e shelgut

Aty kam një krua

Në mes njerëzve t´mijë

prore do t´qëndroj

Kam me u djegë me u shkri

më vendin sé lëshoj.